,

Zespół „Chłopcy Kontra Basia” to projekt muzyków, których gusta muzyczne oscylują wokół jazzu i muzyki eksperymentalnej, jednak główną inspirację stanowi polska kultura ludowa. Materiał komponowany przez członków grupy czerpie garściami zarówno w warstwie muzycznej jak i tekstowej z tradycyjnej pieśni i poezji. Teksty autorstwa Barbary Derlak są pieczołowicie przygotowywane w oparciu o archiwalne nagrania i zapiski etnografów, tak aby oddawały stylistykę wiejskiej baśni, legendy, ballady czy też zaklęć i pieśni obrzędowych. Podobnie muzyka korzysta z oberkowej frazy, surowości pieśni rytualnej, czy melodyjności ballady. Zespół ma na swoim koncie liczne koncerty w Polsce i na Ukrainie oraz nagrody m.in. II Nagrodę XIII Folkowego Festiwalu Polskiego Radia „Nowa Tradycja” w 2010. W Warszawie zagrają po raz pierwszy.

Skład grupy:
Barbara Derlak – śpiew, klarnet, drumla
Marcin Nenko – kontrabas
Tomasz Waldowski – perkusja, FUTUJARA

Nagrody:
II miejsce na XIII Festiwalu Folkowym Polskiego Radia \"Nowa Tradycja\", 2010
tytuł Honorowego Laureata FAMY w kategorii \"Muzyka\", 2010
III miejsce na Festiwalu Muzyki Folkowej \"Folkowo.pl\" w Ostródzie, 2010
I miejsce na Festiwalu Sztuki Ludowej \"Folkwark\" w Przelewicach, 2010
II miejsce na XI Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki Poetyckiej w Oleśnie, 2010
wyróżnienie na 47. SFP w Krakowie, 2011.

Myspace:                http://www.myspace.com/chlopcykontrabasia
Facebook:               http://www.facebook.com/chlopcykontrabasia



„Niezwykłe odkrycie Innowicy to zespół Chłopcy Kontra Basia. Dwudziestokilkuletnia, urocza wokalistka śpiewająca pełne ekspresji utwory osadzone głęboko w ludowej kulturze z akompaniamentem kontrabasu i perkusji. Ona zafascynowana starymi śpiewkami i oni – jazzem tworzą coś bardzo świeżego”.
Igor Janke, Rzeczpospolita

„Basia bez Chłopców śpiewałaby folk, Chłopcy bez Basi graliby jazz. Na szczęście cała trójka jakoś się spotkała i doprawdy nie wiem, jak to się stało, że skład perkusja + kontrabas + wokal z dochodzącym klarnetem brzmi lepiej, niż nie jedna kilkunastoosobowa kapela. Kontrabasie tworzą neo-folk w dosłownym tego określenia znaczeniu. Stylizowane na ludowe piosenki opracowywane są na jazzowo. Na szczęście nie chodzi tu o zadufany nie-wiadomo-co-jazz, ale o świetne rytmiczne brzmienie, w którym zdecydowanie prym wiedzie Basia. Mam nadzieję, że Chłopcy nie obrażą się, jeśli wieniec laurowy położę na głowie tej drobnej kobietki o parze w płucach godnej przedwojennej lokomotywy.”
Jadwiga Marchwica, etnosystem.pl

„Bas gra rytmicznie i melodycznie, z nutą lekko funkową, współbrzmi to zaskakująco dobrze z folkowymi liniami i od czasu do czasu jazzująca frazą wokalną, wszystko z przymrużeniem oka, bezpretensjonalnie i świeżo, raz skocznie tanecznie, raz etnicznie-transowo. A piosenki opowiadają różne historie z puentami - o tym jak Kasia ratuje Jasia przed Kostuchą, o Kacprze co wpada w kobiece sidła, o pchełkach, o Aniele Stróżu – piosenka, która rozpoczyna się jak modlitwa, a kończy skargą, że śpi (pijany), kiedy właśnie w nocy czuwać był powinien i przed lubym strzec. Zrymowane wszystko dowcipnie i wypełnione całą masą muzyczno-poetyckich smaczków, pełne tych naszych polskich, pięknie szeleszczących dźwięków („No wpuszczę Cię Kacprze”) i rytmicznych zabaw ze słowami.”

Bartek Adamczak (Jazzowy Alchemik) , impropozycja.blogspot.com

wstęp 10 PLN